(Μάλλον είναι στραβός ο γιαλός…)
ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ…
Σ ΑΛΛΟΥΣ, ΑΡΕΣΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ, Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, Η ΕΠΑΦΗ FACE TO FACE
ΣΕ ΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Η ΜΟΝΑΞΙΑ, αλλά ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩ ΜΕ ΚΟΣΜΟ ΣΥΝΕΧΩΣ,- ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ , - ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΒΑΔΙΖΩ ΣΕ ΜΙΑ ΚΙΝΗΤΗ …ΝΑΡΚΗ.
Επικοινωνώ με κάθε τρόπο και ευκαιρία, όπου μου κάνει κλικ!
Τόσο από κοντά, όσο και από μακριά, μέσα από ασύρματα και ενσύρματα δίκτυα, από την διπλανή μου πολυκατοικία μέχρι το …Manhattan ! (Λέμε τώρα…)
Νομίζω ακόμη, ότι όλος ο κόσμος σκέπτεται όπως εγώ , οι φίλοι μου και κάποιοι άλλοι ρομαντικοί και ίσως, επιπόλαιοι τύποι …( συγχωρέστε με για τους χαρακτηρισμούς)
Διαβάστε, τι πήγα να πάθω, μέσα από μια γνωριμία μέσω facebook με άνθρωπο που θεωρούσα ότι είναι καλλιεργημένος, ευαίσθητος, ψαγμένος με καλλιτεχνικές ιδιότητες, αναζητήσεις – τις οποίες , προσωπικά, θαυμάζω εξαιρετικά.
Διαπίστωσα, ότι χρησιμοποιεί μαζικά στιχάκια δικά του ή δανεικά, για να προσεγγίζει …γυναίκες εκ συστήματος και το …προχωρεί πολύ, σε όρια που αγγίζουν ίσως, και το ηλεκτρονικό έγκλημα, αφού κανένα, μα κανένα δημοσιοποιημένο στοιχείο δεν είναι αληθινό, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους …
Ταυτόχρονα, τα δείγματα που έχω, στοιχειοθετούν νοσηρό άτομο, εκδικητικό μισογύνη, επαγγελματία ‘αισθηματία’, εν ολίγοις, έναν …κλασικό απατεώνα!!!
(Ήμουν τυχερή, δεν ξέρω, και διαπίστωσα ορισμένα πράγματα – μέσω της παρατηρητικότητας μου - αλλά πολύ φοβάμαι ότι κάποια κορίτσια ή γυναίκες, θα την πατήσουν για τα καλά….
Το θέμα είναι ότι από την αρχή κάποια πράγματα με παραξένευαν, αλλά, δεν έβρισκα άκρη, δεν μπορούσα να λύσω το… puzzle. Μέχρι που τα κατάφερα!
Είμαι παιδί της …μαμάς μου και έχω ιδιότητες ‘ Μάτα Χάρι’…)
Ας το πιάσουμε το θέμα από την αρχή:
Εν όψει της συγγραφικής μου απόπειρας στους αμέσως επόμενους μήνες, έκανα σελίδα στο facebook, έκανα διάφορα blogs, επικοινωνώ με κόσμο, μιλάω, γράφω για να τσεκάρω αν ‘το έχω’ με την συγγραφική κι αν αυτά που πρόκειται να εκδώσω θα έχουν απήχηση και ενδιαφέρον. Ένα βασικό ερώτημα μου είναι πού, και σε ποιόν, κυρίως, απευθύνομαι;
Σε γυναίκες, όπως εγώ πίστευα, σε άνδρες ή και στα δύο φύλα;
Είδα ευαισθησία και από τις δύο πλευρές, ανθρώπους που έχουν ερωτηματικά και άλυτα προβλήματα πάνω σε σχέσεις και από τις δύο πλευρές. Το χάρηκα – κατά μια έννοια – γιατί για μένα, είναι ζωτικά θέματα και άρχισα να καταλαβαίνω ότι οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων , δεν είναι θέμα φύλων.
Χαλάρωσα. Είπα μέσα μου, μην νομίζεις πως είσαι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας και συνέχισα να γράφω και να προβληματίζομαι για το πόση αλήθεια αντέχω και αντίστοιχα πόση αλήθεια, αντέχουν οι απέναντι μου , από μένα;
Κριτήριο επιλογής των ηλεκτρονικών φίλων μου, λοιπόν, ήταν η …παιδεία τους!
Απέκλεια τους γυμνούς μυώδεις τύπους, τους …αμόρφωτους και έκανα add στους μορφωμένους και …καλλιεργημένους! Κολοκύθια με την ρίγανη! Γιατί συνάντησα σε αυτό το πεντάμηνο που είμαι on line, κάθε καρυδιάς …καρύδι.
Όλη η …’φύση’, στα πόδια μου!
Συνάντησα ή συνομίλησα με …μορφωμένους ακαλλιέργητους, λιγότερο μορφωμένους με φυσική ευγένεια, μορφωμένους …σεξομανείς, αναίσθητους …ποιητές, παράξενους και ιδιόρρυθμους συγγραφείς, … κοράκια κάθε είδους!
Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ψευδαίσθηση σ αυτά που νομίζω πως βλέπω, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και θέλουν μεγάλη προσοχή.
Είναι άχρηστες οι πεποιθήσεις περί σωστού και λάθους, αξιόλογου και μη, όταν μιλάμε για ανθρώπους, που ο καθένας είναι μοναδικός και τόοοοσο ιδιαίτερος…
Η επικοινωνία είναι μεγάλη επιστήμη, αλλά δεν στηρίζεται ούτε στα καθαρά… μάτια, ούτε στα μεγάλα…αυτιά, ή στην …μύτη, αλλά, πολλές φορές, σε προειδοποιεί με πολλούς και διάφορους τρόπους: Αν έχεις " ανοιχτό " πνεύμα, ψυχή - αόρατα όργανα – είτε μέσα από τις αντιδράσεις του σώματος, είτε σαν …διαίσθηση.
Ότι ενεργοποιεί ο καθένας. Ότι αφήνουμε ελεύθερο να μας ειδοποιήσει:
ΠΡΟΣΟΧΗ , ΕΔΩ ΚΙΝΔΥΝΟΣ!!!
Πρωταγωνιστές της μικρής ιστορίας:
ΕΓΩ : Η ρομαντική, η εν δυνάμει συγγραφέας και η …σύμβουλος (;) επικοινωνίας…
ΕΚΕΙΝΟΣ : ο τάχα μου δήθεν οικονομολόγος, βαθυστόχαστος και …« ποιητής»(;)…
Ξεκινάω να διηγούμαι την παράδοξη …ιστορία και τα συναισθήματα που αρχικά με ενέπνευσε ο δεύτερος πρωταγωνιστής, μέχρι να ξυπνήσω από τον λήθαργο!
………………………………………………………………………………
Χθες στο βράδυ σε σκεφτόμουν…σήμερα όχι…άραγε γιατί; Προχθές το βράδυ με …ξεσήκωσες, σήμερα όχι! Γιατί νόμιζες ή πίστευες, ότι το σήμερα και το αύριο, θα έπρεπε να ταιριάζει με το …χθες; Θα έπρεπε να είναι έτσι;
Δεν δίνουμε όλοι εξετάσεις καθημερινά για το πόσο συνεπείς είμαστε;
Εσύ πάλι δεν θα συμμετέχεις; Θα είσαι …εκτός , γιατί ‘κάτι’ σου έτυχε;….είχες ‘κάποιες’ υποχρεώσεις; Α, καλά, το ξέρω και εγώ αυτό το παιχνίδι. Είναι …παγκοσμίως γνωστό και πανεύκολο. Το παίζουν όλοι! Το ονομαζόμενο ‘με λένε Ρίζο, και όπως θέλω τα γυρίζω’. Ε κι εγώ….χθες κάτι ήθελα, σήμερα …Όχι!!!
Να μπω λίγο κι εγώ στο νόημα του παιχνιδιού! Στα εύκολα τα πάω καλά, μην μου πεις να παίξω κανένα trivial pursuit, εκεί ‘κάηκα από χέρι’ !
Πως είναι δυνατόν εσύ να θέλεις να γίνεσαι πιστευτός άκριτα, αλόγιστα όταν δεν είσαι εντάξει, ούτε απέναντι στον εαυτό σου , ούτε απέναντι μου ;
Γιατί διεκδικείς, παρακαλώ, να έχεις την προσωπική μου εύνοια και να θέλεις να σου δίνω…σημασία, ενώ εσύ «αγρόν ηγόραζες»;
Μμμ,… ΕΔΩ, κάτι ...συμβαίνει;
Αστυνομίααααα, πιάστε τον…! Τους πάσης φύσεως τέτοιου είδους , ….!
Μας έχουν τρελάνει, αυτοί οι …Άνθρωποι!
Θέλω να σου πω, αν δεν κατάλαβες ακριβώς τι εννοώ, ότι θυμώνω πολύ, με όλα αυτά που νιώθω ότι κάνεις, πίσω από τις μεγάλες υποσχέσεις και τα ποιητικά λόγια!
Το κάνεις φθηνό το παιχνίδι! Δεν ξέρω αν στο είπα, αλλά για κάποιο λόγο δεν μου αρέσουν τα φθηνά…μάλιστα ο μπαμπάς μου, έλεγε για μένα, πως είμαι …παιδί πολυτελείας!!!
Έπρεπε να στο πω…κι αυτό; Τι θα καταλάβεις από …μόνος σου;
Fast food, σου αρέσει να τρως, μου φαίνεται;
Έχουν πολλά συντηρητικά κι εγώ τα αποφεύγω…
Άσε που δεν μου αρέσει το food styling των fast, το περιβάλλον, το γρήγορο και το …πρόχειρο!
Πως γίνεται να πιστεύεις ότι με δουλεύεις; Αυτή την …εντύπωση, σου δίνω;
Πως πιστεύεις ότι δεν καταλαβαίνω τι κάνεις; Αλλά, πρόσεξε τι έκανα : ήθελα και εξακολουθώ να θέλω να δω, αφ ενός, που είναι τα όρια μου και αφ ετέρου, που είναι τα δικά σου όρια κοροϊδίας, εξαπάτησης;
Πιάνεις ...κορυφή, βλέπω. Έχεις να κάνεις ένα χτύπημα, δεν σου λέω...
Κατέβασε κάτω το στυλό, το μολύβι, άφησε κάτω τον υπολογιστή, δεν είσαι σε θέση, αγόρι μου, να μου πουλήσεις ή να μ αγοράσεις…Δεν το έχεις! Θέλει να …ξέρεις και λίγο από γυναικεία ιδιοσυγκρασία, ψυχοσύνθεση , που να πάρει! Εσύ ξέρεις; Που βασίζεσαι;
Στην τάχα μου δήθεν ... γοητεία σου, στις ακαταμάχητες εμπειρίες σου, στην «ψυχική» ομορφιά σου ή στα όνειρα, που πουλάς ...μαζικά; Μπούρδες!
Γιατί, χρησιμοποιείς την τεχνική σου στο γράψιμο και τα ποιήματα για να με… λυγίσουν;
Ξέρεις ή σου έχουν πει, ότι πια είδα και αποείδα με τις πράξεις και τώρα μένουν μόνο τα… λόγια; Γιατί χρησιμοποιείς τα λόγια – ως « όπλα» εναντίον μου;
Ναι , είναι αλήθεια, με γοητεύουν τα όμορφα λόγια, τα οποία, τα θεωρώ προάγγελους καλής συμπεριφοράς, ίσως κι ενός πεπρωμένου ! Θαυμάζω τις έξυπνες σκέψεις, τα διαφορετικά όνειρα, τα ιδιαίτερα, μα σε παρακαλώ, μην τα χρησιμοποιείς εναντίον μου… Μου καταστρέφεις έτσι, ταυτόχρονα, την γνώμη μου για τον έρωτα, την αγάπη, αλλά και για την ίδια την τέχνη, αλλά, κυρίως , για την ποιότητα των …τεχνιτών της! Μην με αποπροσανατολίζεις .
Θεωρώ, ότι είμαι σε καλό δρόμο!
Αν θέλεις, έλα να δοκιμάσουμε την αξία της σιωπής...είναι πολύ διδακτική!
Θέλω να περπατώ μαζί σου, στα όνειρα μου…να είμαστε σε ένα βουνό και δίπλα στη θάλασσα, κοντά σε ένα μικρό κολπίσκο, να υπάρχει στο βάθος και ένα ιστιοπλοϊκό…
Η θάλασσα, θυμίζει άνθρωπο σε βαθύ ύπνο, είναι απολύτως ατάραχη…
Το σκάφος, όμως, έχει μια ανυπομονησία, θέλει να ταξιδέψει και εμείς το έχουμε αγκυροβολημένο! Αυτή η ανυπομονησία, ταιριάζει με την δική μου ανυπόμονη ψυχή, ο καλοκαιρινός αέρας κάτι ψιθυρίζει…λόγια ακατάληπτα…σαν τις σκέψεις μου…όμως, τα μάτια μου κουβαλούν μια λάμψη: την λάμψη της βεβαιότητας ότι είμαι κοντά στην κατάκτηση του ονείρου…φθάνω στον προορισμό!
Φθάνω ή έτσι …νομίζω, πάλι;
Με κοιτάς, δεν χρειάζεται να μου μιλήσεις, να μου πεις αν και τι θέλεις…Σε νιώθω…Νιώθω το στομάχι μου να ταράζεται, ακολουθεί κι αυτός ό παράξενος ήχος της καρδιάς, ιδρώνουν τα χέρια, ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου, άθελα μου, …"θέλει η π… να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει", ένα …πράμα, που λέει η φίλη μου η Λενιώ, σε άπταιστη αργκό!
Το περίεργο είναι ότι χαίρομαι για αυτό που έρχεται και όχι για σένα, παλικάρι μου!
Στα μάτια σου, δεν βλέπω εσένα ,αλλά, τον …Έρωτα! Στα λόγια σου δεν στέκομαι , αλλά, αναζητώ την …Ποίηση, στη ζωή μου. Δεν θαυμάζω το δικό σου σώμα ή το πρόσωπο, αλλά, εκστασιάζομαι με την …Ομορφιά τη ζωής!
Σου έδωσα ένα όνομα « ποιητής » και εσύ υπερέβαλλες εαυτόν και έστελνες , έστελνες στιχάκια, ποιήματα, σπουδαίες κουβέντες διασήμων ανθρώπων, με προβλημάτιζες, με ταξίδευες στα όνειρα μου, με μάγευες με τα ωραία νοήματα! Έτσι , πίστεψες ότι το παιχνίδι θα ήταν απλό μαζί μου!
Σε γελάσανε! Γελάει καλύτερα η τελευταία. Έστω και πικρά...
Εγώ, "ποιητή" της φαντασίας μου, όταν είμαι ξύπνια μπορεί να κοιμάμαι και να ονειρεύομαι, αλλά , όταν κοιμάμαι, το μυαλό μου …δουλεύει!
Κάτι είναι στραβό πάνω μου και δεν λειτουργώ όπως οι συνηθισμένες μηχανές…
Καταλαβαίνω - έστω και εκ των υστέρων - πολλές φορές αργώ, αλλά, πίστεψε με, διαισθάνομαι … Το περίεργο είναι, ότι ενώ νιώθω πως δεν «λέει» με σένα ή με κάποιον άλλον, σαν και σένα, συνεχίζω να πειραματίζομαι για να επιβεβαιωθώ με …αποδείξεις πόσο επικίνδυνος είσαι εσύ και όσοι είναι σαν και σένα! Θέλω ατράνταχτες και απόλυτες αποδείξεις για να παραδεχθώ τα λάθη μου! Πως είπαμε λέγεται αυτό, εγωισμός; Ε, όχι...
Παίζω το παιχνίδι της κοκκινοσκουφίτσας με τον κακό λύκο…πάω εκεί που είναι να πάω, βλέπω αλλά κάνω πως δεν βλέπω, ρωτάω αφελώς «… γιατί έχεις μεγάλα αυτιά, στόμα , δόντια ; ...Θέλεις , αλήθεια, να με ...φας;
Είσαι πράγματι …κακός;» !!!
Σε προκαλώ κακέ λύκε ή προκαλώ την τύχη μου και μετά τρέχω; …γιατί τώρα έχω αρχίσει να …φοβάμαι πραγματικά!
Εδώ, δεν είναι το γνωστό παραμύθι, αλλά, η ίδια η …ζωή μου!
Ανισόρροπη; Μάλλον ναι, αλλά έτσι …είμαι!
Μετά, θα συνεχίσω το βιολί μου….θα συνεχίσω να περπατώ μέσα στο δάσος μόνη μου, να μαζεύω λουλούδια για να τα πάω κάπου, σαν νη μην συνέβη ποτέ, τίποτα.
Θα έχω ξεχάσει τι μου έχει συμβεί και θα συνεχίζω …ακάθεκτη! Θα σκέφτομαι και θα ονειρεύομαι έναν άλλο κόσμο, που θα μαζεύονται όλες οι χαρούμενες κοκκινοσκουφίτσες και που οι λύκοι θα είναι άκακοι, οι γιαγιάδες ατάραχες, και όλοι ζουν καλά κι εμείς καλύτερα!....
Σημείωση
Τα σημερινά παιδιά παίζουν play station, σερφάρουν στο διαδίκτυο, κάνουν σελίδες και chat στο facebook…Εγώ δεν μπορώ να κρύψω τα βιώματα μου, αφού για παιχνίδι έχω να …”πετάω αετό”, όπως διαπιστώσατε μόλις προ ολίγου…
(ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΡΙΝΕΤΕ, ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΜΟΥ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ… ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΛΟΣ! )
ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ…
Σ ΑΛΛΟΥΣ, ΑΡΕΣΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ, Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, Η ΕΠΑΦΗ FACE TO FACE
ΣΕ ΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Η ΜΟΝΑΞΙΑ, αλλά ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩ ΜΕ ΚΟΣΜΟ ΣΥΝΕΧΩΣ,- ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ , - ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΒΑΔΙΖΩ ΣΕ ΜΙΑ ΚΙΝΗΤΗ …ΝΑΡΚΗ.
Επικοινωνώ με κάθε τρόπο και ευκαιρία, όπου μου κάνει κλικ!
Τόσο από κοντά, όσο και από μακριά, μέσα από ασύρματα και ενσύρματα δίκτυα, από την διπλανή μου πολυκατοικία μέχρι το …Manhattan ! (Λέμε τώρα…)
Νομίζω ακόμη, ότι όλος ο κόσμος σκέπτεται όπως εγώ , οι φίλοι μου και κάποιοι άλλοι ρομαντικοί και ίσως, επιπόλαιοι τύποι …( συγχωρέστε με για τους χαρακτηρισμούς)
Διαβάστε, τι πήγα να πάθω, μέσα από μια γνωριμία μέσω facebook με άνθρωπο που θεωρούσα ότι είναι καλλιεργημένος, ευαίσθητος, ψαγμένος με καλλιτεχνικές ιδιότητες, αναζητήσεις – τις οποίες , προσωπικά, θαυμάζω εξαιρετικά.
Διαπίστωσα, ότι χρησιμοποιεί μαζικά στιχάκια δικά του ή δανεικά, για να προσεγγίζει …γυναίκες εκ συστήματος και το …προχωρεί πολύ, σε όρια που αγγίζουν ίσως, και το ηλεκτρονικό έγκλημα, αφού κανένα, μα κανένα δημοσιοποιημένο στοιχείο δεν είναι αληθινό, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους …
Ταυτόχρονα, τα δείγματα που έχω, στοιχειοθετούν νοσηρό άτομο, εκδικητικό μισογύνη, επαγγελματία ‘αισθηματία’, εν ολίγοις, έναν …κλασικό απατεώνα!!!
(Ήμουν τυχερή, δεν ξέρω, και διαπίστωσα ορισμένα πράγματα – μέσω της παρατηρητικότητας μου - αλλά πολύ φοβάμαι ότι κάποια κορίτσια ή γυναίκες, θα την πατήσουν για τα καλά….
Το θέμα είναι ότι από την αρχή κάποια πράγματα με παραξένευαν, αλλά, δεν έβρισκα άκρη, δεν μπορούσα να λύσω το… puzzle. Μέχρι που τα κατάφερα!
Είμαι παιδί της …μαμάς μου και έχω ιδιότητες ‘ Μάτα Χάρι’…)
Ας το πιάσουμε το θέμα από την αρχή:
Εν όψει της συγγραφικής μου απόπειρας στους αμέσως επόμενους μήνες, έκανα σελίδα στο facebook, έκανα διάφορα blogs, επικοινωνώ με κόσμο, μιλάω, γράφω για να τσεκάρω αν ‘το έχω’ με την συγγραφική κι αν αυτά που πρόκειται να εκδώσω θα έχουν απήχηση και ενδιαφέρον. Ένα βασικό ερώτημα μου είναι πού, και σε ποιόν, κυρίως, απευθύνομαι;
Σε γυναίκες, όπως εγώ πίστευα, σε άνδρες ή και στα δύο φύλα;
Είδα ευαισθησία και από τις δύο πλευρές, ανθρώπους που έχουν ερωτηματικά και άλυτα προβλήματα πάνω σε σχέσεις και από τις δύο πλευρές. Το χάρηκα – κατά μια έννοια – γιατί για μένα, είναι ζωτικά θέματα και άρχισα να καταλαβαίνω ότι οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων , δεν είναι θέμα φύλων.
Χαλάρωσα. Είπα μέσα μου, μην νομίζεις πως είσαι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας και συνέχισα να γράφω και να προβληματίζομαι για το πόση αλήθεια αντέχω και αντίστοιχα πόση αλήθεια, αντέχουν οι απέναντι μου , από μένα;
Κριτήριο επιλογής των ηλεκτρονικών φίλων μου, λοιπόν, ήταν η …παιδεία τους!
Απέκλεια τους γυμνούς μυώδεις τύπους, τους …αμόρφωτους και έκανα add στους μορφωμένους και …καλλιεργημένους! Κολοκύθια με την ρίγανη! Γιατί συνάντησα σε αυτό το πεντάμηνο που είμαι on line, κάθε καρυδιάς …καρύδι.
Όλη η …’φύση’, στα πόδια μου!
Συνάντησα ή συνομίλησα με …μορφωμένους ακαλλιέργητους, λιγότερο μορφωμένους με φυσική ευγένεια, μορφωμένους …σεξομανείς, αναίσθητους …ποιητές, παράξενους και ιδιόρρυθμους συγγραφείς, … κοράκια κάθε είδους!
Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ψευδαίσθηση σ αυτά που νομίζω πως βλέπω, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και θέλουν μεγάλη προσοχή.
Είναι άχρηστες οι πεποιθήσεις περί σωστού και λάθους, αξιόλογου και μη, όταν μιλάμε για ανθρώπους, που ο καθένας είναι μοναδικός και τόοοοσο ιδιαίτερος…
Η επικοινωνία είναι μεγάλη επιστήμη, αλλά δεν στηρίζεται ούτε στα καθαρά… μάτια, ούτε στα μεγάλα…αυτιά, ή στην …μύτη, αλλά, πολλές φορές, σε προειδοποιεί με πολλούς και διάφορους τρόπους: Αν έχεις " ανοιχτό " πνεύμα, ψυχή - αόρατα όργανα – είτε μέσα από τις αντιδράσεις του σώματος, είτε σαν …διαίσθηση.
Ότι ενεργοποιεί ο καθένας. Ότι αφήνουμε ελεύθερο να μας ειδοποιήσει:
ΠΡΟΣΟΧΗ , ΕΔΩ ΚΙΝΔΥΝΟΣ!!!
Πρωταγωνιστές της μικρής ιστορίας:
ΕΓΩ : Η ρομαντική, η εν δυνάμει συγγραφέας και η …σύμβουλος (;) επικοινωνίας…
ΕΚΕΙΝΟΣ : ο τάχα μου δήθεν οικονομολόγος, βαθυστόχαστος και …« ποιητής»(;)…
Ξεκινάω να διηγούμαι την παράδοξη …ιστορία και τα συναισθήματα που αρχικά με ενέπνευσε ο δεύτερος πρωταγωνιστής, μέχρι να ξυπνήσω από τον λήθαργο!
………………………………………………………………………………
Χθες στο βράδυ σε σκεφτόμουν…σήμερα όχι…άραγε γιατί; Προχθές το βράδυ με …ξεσήκωσες, σήμερα όχι! Γιατί νόμιζες ή πίστευες, ότι το σήμερα και το αύριο, θα έπρεπε να ταιριάζει με το …χθες; Θα έπρεπε να είναι έτσι;
Δεν δίνουμε όλοι εξετάσεις καθημερινά για το πόσο συνεπείς είμαστε;
Εσύ πάλι δεν θα συμμετέχεις; Θα είσαι …εκτός , γιατί ‘κάτι’ σου έτυχε;….είχες ‘κάποιες’ υποχρεώσεις; Α, καλά, το ξέρω και εγώ αυτό το παιχνίδι. Είναι …παγκοσμίως γνωστό και πανεύκολο. Το παίζουν όλοι! Το ονομαζόμενο ‘με λένε Ρίζο, και όπως θέλω τα γυρίζω’. Ε κι εγώ….χθες κάτι ήθελα, σήμερα …Όχι!!!
Να μπω λίγο κι εγώ στο νόημα του παιχνιδιού! Στα εύκολα τα πάω καλά, μην μου πεις να παίξω κανένα trivial pursuit, εκεί ‘κάηκα από χέρι’ !
Πως είναι δυνατόν εσύ να θέλεις να γίνεσαι πιστευτός άκριτα, αλόγιστα όταν δεν είσαι εντάξει, ούτε απέναντι στον εαυτό σου , ούτε απέναντι μου ;
Γιατί διεκδικείς, παρακαλώ, να έχεις την προσωπική μου εύνοια και να θέλεις να σου δίνω…σημασία, ενώ εσύ «αγρόν ηγόραζες»;
Μμμ,… ΕΔΩ, κάτι ...συμβαίνει;
Αστυνομίααααα, πιάστε τον…! Τους πάσης φύσεως τέτοιου είδους , ….!
Μας έχουν τρελάνει, αυτοί οι …Άνθρωποι!
Θέλω να σου πω, αν δεν κατάλαβες ακριβώς τι εννοώ, ότι θυμώνω πολύ, με όλα αυτά που νιώθω ότι κάνεις, πίσω από τις μεγάλες υποσχέσεις και τα ποιητικά λόγια!
Το κάνεις φθηνό το παιχνίδι! Δεν ξέρω αν στο είπα, αλλά για κάποιο λόγο δεν μου αρέσουν τα φθηνά…μάλιστα ο μπαμπάς μου, έλεγε για μένα, πως είμαι …παιδί πολυτελείας!!!
Έπρεπε να στο πω…κι αυτό; Τι θα καταλάβεις από …μόνος σου;
Fast food, σου αρέσει να τρως, μου φαίνεται;
Έχουν πολλά συντηρητικά κι εγώ τα αποφεύγω…
Άσε που δεν μου αρέσει το food styling των fast, το περιβάλλον, το γρήγορο και το …πρόχειρο!
Πως γίνεται να πιστεύεις ότι με δουλεύεις; Αυτή την …εντύπωση, σου δίνω;
Πως πιστεύεις ότι δεν καταλαβαίνω τι κάνεις; Αλλά, πρόσεξε τι έκανα : ήθελα και εξακολουθώ να θέλω να δω, αφ ενός, που είναι τα όρια μου και αφ ετέρου, που είναι τα δικά σου όρια κοροϊδίας, εξαπάτησης;
Πιάνεις ...κορυφή, βλέπω. Έχεις να κάνεις ένα χτύπημα, δεν σου λέω...
Κατέβασε κάτω το στυλό, το μολύβι, άφησε κάτω τον υπολογιστή, δεν είσαι σε θέση, αγόρι μου, να μου πουλήσεις ή να μ αγοράσεις…Δεν το έχεις! Θέλει να …ξέρεις και λίγο από γυναικεία ιδιοσυγκρασία, ψυχοσύνθεση , που να πάρει! Εσύ ξέρεις; Που βασίζεσαι;
Στην τάχα μου δήθεν ... γοητεία σου, στις ακαταμάχητες εμπειρίες σου, στην «ψυχική» ομορφιά σου ή στα όνειρα, που πουλάς ...μαζικά; Μπούρδες!
Γιατί, χρησιμοποιείς την τεχνική σου στο γράψιμο και τα ποιήματα για να με… λυγίσουν;
Ξέρεις ή σου έχουν πει, ότι πια είδα και αποείδα με τις πράξεις και τώρα μένουν μόνο τα… λόγια; Γιατί χρησιμοποιείς τα λόγια – ως « όπλα» εναντίον μου;
Ναι , είναι αλήθεια, με γοητεύουν τα όμορφα λόγια, τα οποία, τα θεωρώ προάγγελους καλής συμπεριφοράς, ίσως κι ενός πεπρωμένου ! Θαυμάζω τις έξυπνες σκέψεις, τα διαφορετικά όνειρα, τα ιδιαίτερα, μα σε παρακαλώ, μην τα χρησιμοποιείς εναντίον μου… Μου καταστρέφεις έτσι, ταυτόχρονα, την γνώμη μου για τον έρωτα, την αγάπη, αλλά και για την ίδια την τέχνη, αλλά, κυρίως , για την ποιότητα των …τεχνιτών της! Μην με αποπροσανατολίζεις .
Θεωρώ, ότι είμαι σε καλό δρόμο!
Αν θέλεις, έλα να δοκιμάσουμε την αξία της σιωπής...είναι πολύ διδακτική!
Θέλω να περπατώ μαζί σου, στα όνειρα μου…να είμαστε σε ένα βουνό και δίπλα στη θάλασσα, κοντά σε ένα μικρό κολπίσκο, να υπάρχει στο βάθος και ένα ιστιοπλοϊκό…
Η θάλασσα, θυμίζει άνθρωπο σε βαθύ ύπνο, είναι απολύτως ατάραχη…
Το σκάφος, όμως, έχει μια ανυπομονησία, θέλει να ταξιδέψει και εμείς το έχουμε αγκυροβολημένο! Αυτή η ανυπομονησία, ταιριάζει με την δική μου ανυπόμονη ψυχή, ο καλοκαιρινός αέρας κάτι ψιθυρίζει…λόγια ακατάληπτα…σαν τις σκέψεις μου…όμως, τα μάτια μου κουβαλούν μια λάμψη: την λάμψη της βεβαιότητας ότι είμαι κοντά στην κατάκτηση του ονείρου…φθάνω στον προορισμό!
Φθάνω ή έτσι …νομίζω, πάλι;
Με κοιτάς, δεν χρειάζεται να μου μιλήσεις, να μου πεις αν και τι θέλεις…Σε νιώθω…Νιώθω το στομάχι μου να ταράζεται, ακολουθεί κι αυτός ό παράξενος ήχος της καρδιάς, ιδρώνουν τα χέρια, ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου, άθελα μου, …"θέλει η π… να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει", ένα …πράμα, που λέει η φίλη μου η Λενιώ, σε άπταιστη αργκό!
Το περίεργο είναι ότι χαίρομαι για αυτό που έρχεται και όχι για σένα, παλικάρι μου!
Στα μάτια σου, δεν βλέπω εσένα ,αλλά, τον …Έρωτα! Στα λόγια σου δεν στέκομαι , αλλά, αναζητώ την …Ποίηση, στη ζωή μου. Δεν θαυμάζω το δικό σου σώμα ή το πρόσωπο, αλλά, εκστασιάζομαι με την …Ομορφιά τη ζωής!
Σου έδωσα ένα όνομα « ποιητής » και εσύ υπερέβαλλες εαυτόν και έστελνες , έστελνες στιχάκια, ποιήματα, σπουδαίες κουβέντες διασήμων ανθρώπων, με προβλημάτιζες, με ταξίδευες στα όνειρα μου, με μάγευες με τα ωραία νοήματα! Έτσι , πίστεψες ότι το παιχνίδι θα ήταν απλό μαζί μου!
Σε γελάσανε! Γελάει καλύτερα η τελευταία. Έστω και πικρά...
Εγώ, "ποιητή" της φαντασίας μου, όταν είμαι ξύπνια μπορεί να κοιμάμαι και να ονειρεύομαι, αλλά , όταν κοιμάμαι, το μυαλό μου …δουλεύει!
Κάτι είναι στραβό πάνω μου και δεν λειτουργώ όπως οι συνηθισμένες μηχανές…
Καταλαβαίνω - έστω και εκ των υστέρων - πολλές φορές αργώ, αλλά, πίστεψε με, διαισθάνομαι … Το περίεργο είναι, ότι ενώ νιώθω πως δεν «λέει» με σένα ή με κάποιον άλλον, σαν και σένα, συνεχίζω να πειραματίζομαι για να επιβεβαιωθώ με …αποδείξεις πόσο επικίνδυνος είσαι εσύ και όσοι είναι σαν και σένα! Θέλω ατράνταχτες και απόλυτες αποδείξεις για να παραδεχθώ τα λάθη μου! Πως είπαμε λέγεται αυτό, εγωισμός; Ε, όχι...
Παίζω το παιχνίδι της κοκκινοσκουφίτσας με τον κακό λύκο…πάω εκεί που είναι να πάω, βλέπω αλλά κάνω πως δεν βλέπω, ρωτάω αφελώς «… γιατί έχεις μεγάλα αυτιά, στόμα , δόντια ; ...Θέλεις , αλήθεια, να με ...φας;
Είσαι πράγματι …κακός;» !!!
Σε προκαλώ κακέ λύκε ή προκαλώ την τύχη μου και μετά τρέχω; …γιατί τώρα έχω αρχίσει να …φοβάμαι πραγματικά!
Εδώ, δεν είναι το γνωστό παραμύθι, αλλά, η ίδια η …ζωή μου!
Ανισόρροπη; Μάλλον ναι, αλλά έτσι …είμαι!
Μετά, θα συνεχίσω το βιολί μου….θα συνεχίσω να περπατώ μέσα στο δάσος μόνη μου, να μαζεύω λουλούδια για να τα πάω κάπου, σαν νη μην συνέβη ποτέ, τίποτα.
Θα έχω ξεχάσει τι μου έχει συμβεί και θα συνεχίζω …ακάθεκτη! Θα σκέφτομαι και θα ονειρεύομαι έναν άλλο κόσμο, που θα μαζεύονται όλες οι χαρούμενες κοκκινοσκουφίτσες και που οι λύκοι θα είναι άκακοι, οι γιαγιάδες ατάραχες, και όλοι ζουν καλά κι εμείς καλύτερα!....
Σημείωση
Τα σημερινά παιδιά παίζουν play station, σερφάρουν στο διαδίκτυο, κάνουν σελίδες και chat στο facebook…Εγώ δεν μπορώ να κρύψω τα βιώματα μου, αφού για παιχνίδι έχω να …”πετάω αετό”, όπως διαπιστώσατε μόλις προ ολίγου…
(ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΡΙΝΕΤΕ, ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΜΟΥ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ… ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΛΟΣ! )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου