Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Πρωταγωνιστής όχι επί ... σκηνής , αλλά επι... κοινωνίας !

Οταν τον γνώρισα ήταν φοιτητής, δημοσιογράφος και λίγο έμπορος...Μετά έγινε δικηγόρος, παρουσιαστής ειδήσεων, πολιιτικός. Αργότερα ' ξέφυγε ', μπηκε βαθιά στη πολιτική, στη κυβέρνηση, αλλά και στη συγγραφική , εκδίδοντας το πρώτο του βιβλίο...Α, ξέχασα , είναι και υποψήφιος διδάκτορας! Εκρυψε ή έθαψε το όνειρο του να γίνει KAI ηθοποιός ;! Τολμάει και ρίχνεται σε κάθε είδους μάχη . Δεν βλέπει κανένα Γολιάθ; Δεν φοβάται καθόλου;Μήπως έχει άγνοια κινδύνου ή είναι εξαιρετικά ...ονειροπόλος; Ο Θεός όταν του έδινε το 'charisma' γιατί ξεχάστηκε και ...υπερέβαλε τόσο; Μπερδεύτηκε ;Είδε κάτι στα μάτια του που εγώ δεν το βλέπω; Τον έβαλε μπροστά μου σαν οδηγό, σαν 'αγγελο', μήπως για να παραδειγματιστώ ότι όλα γίνονται αρκεί να το θέλουμε,ή μήπως για να βάλω ψηλά τον πήχη και να τσεκάρει τα ανθρώπινα όρια μου; Υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι, δεν λέω , αλλά τι ακριβώς κάνουν; Για ποιό λόγο θυσιάζουν την καθημερινότητα τους και τις απλές χαρές της ζωής; Σε ποιό βωμό; Γιατί αφήνουν να χτυπούν στό κόκκινο , καρδιά, στομάχι, μυαλό ; Γιατι δεν μεγαλώνουν τα παιδιά τους; Γιατί δεν απολαμβάνουν τη συντροφιά των φίλων τους, των συντρόφων τους; Γιατί παίζουν με τις ζωές τους, ρώσικη ρουλέτα; Τι είναι αυτό που αξίζει τόσο πολύ και αυτοθυσιάζονται με τετοιο τρόπο; Μήπως η εφήμερη δόξα - που δεν είναι και σίγουρη - μήπως τα πάρα πολλά χρήματα - ή μάλλον, τα πάρα πολλά ...έξοδα - ή κατι άλλο ,που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφθώ;Νομίζω πως ξέρω για τον συγκεκριμένο. Ηταν η ελπίδα και η προσμονή να δει εκείνη την ιδιαίτερη λάμψη στο βλέμμα της μάνας - όταν καμαρώνει το παιδί της - και το χτύπημα στον ώμο απο τον πατέρα , σαν να λέει '' Μπράβο παληκάρι μου'' .... Ναι, νομίζω πως ξέρω. Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι τόσο 'απλή' και συνάμα προφανής είναι η απάντηση!Αυτές οι σκέψεις, αυτές οι εικόνες , μπορούν να κάνουν έναν άνθρωπο να πετάξει, να θέλει να ξεπεράσει τον εαυτό του και συνεχώς να επαναπροσδιορίζεται και να θέτει νέα , ακόμη δυσκολότερα κατορθώματα.Είναι ένας όμορφος , Μακεδόνας αγωνιστής , με ζεστή ψυχή και δυνατό μυαλό που πολεμάει να νικήσει τις πεζές καθημερινές αντιξοότητες και να δώσει όραμα και νόημα στην ύπαρξη του. Η ζωή του πρέπει να έχει ένα σκοπό , μια έμπνευση, ένα όραμα.Να έχει μεγαλείο, με δόση αυτοθυσίας....Πως αλλιώς θα αποδείξει ότι στη μάχη είναι μπροστάρης;Οτι τελικά είναι και ....πρωταγωνιστής; Θα μας τρελάνει ο τύπος !Ομως κάποιος ,ίσως, πρέπει να του ψιθυρίσει ότι οι γονείς τον αγαπούν μόνο που υπάρχει, και έχει δικαίωμα να ξεκουραστεί, να χαλαρώσει και να βρει την ευτυχία...μέσα του. Σε θαυμάζω ειλικρινά, σε πιστεύω, θέλω να γίνω σαν και σένα......

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου